مقایسه برآورد میزان فرسایش و رسوب‌زایی در حوضه‌های آبریز با تاکید بر متغیر‌های تاثیر‌گذار در حوضه(منطقه مورد مطالعه: حوضه آبریز رضی)

این پژوهش با هدف ارزیابی و کارآیی مدل‌های EPM و MPSIAC در برآورد رسوب، حوضة آبریز رضی که با توپوگرافی کمپلکس و تنوّع شرایط اقلیمی، سنگ مادر و پوشش گیاهی به عنوان منطقة مورد مطالعه انتخاب شده است. بخشی از داده‌های مورد نیاز مدل‌ها از طریق مطالعات آزمایشگاهی، صحرایی و بخش دیگر نتایج (نقشه و گزارش‌های) مطالعة جامع از منطقه که قبلاً به عمل آمده، تأمین شده بود. نقشه‎ها به وسیلة میز رقومی‎ساز و سایر داده‎ها وارد رایانه شده و کلّیّة اصلاحات و تغییرات و تبدیلات لازم، به کمک سیستم اطّلاعات جغرافیا انجام شد. بر اساس روشی که در شرح مدل‎های مذکور آمده است، همة لایه‎های اطّلاعاتی مورد نیاز آنها از داده‎های رقومی‌شدة موجود در رایانه و به کمک سیستم اطّلاعات جغرافیا تهیّه گردید. در این پژوهش، پس از رقومی‌سازی خطوط تراز 100 متری، مدل رقومی ارتفاع تهیّه و از آن برای تهیّة نقشة شیب و انجام برخی محاسبات، استفاده شده است. در ادامه با استفاده از توانایی سیستم اطّلاعات جغرافیا و بر اساس ساختار هر مدل، عملیات محاسباتی و پردازشی مورد نیاز جهت تعیین رسوب و تهیّة نقشه‎های مربوطه انجام پذیرفت. نتایج به دست آمده در مورد مدل MPSIACنشان می‎دهد. این مدل شدّت متوسّط 98% رسوب مشاهده‎ای برآورد نموده است. این در حالی است که مدل EPM تنها با 69% رسوب مشاهده‎ای حوضه را محاسبه نموده است. بر اساس نتایج مدل‎ها، طبقة 2 بیشترین فرسایش و طبقة 3 بیشترین رسوب سطح حوضه را می‎پوشاند.